16 augustus 2002                  Maputo – Pretoria

Hiep hiep hoera! Tim is jarig! 29 lentes jong!

Na een vroeg ontbijt vertrokken we voor de lange reis naar Pretoria. De voorspelling was een reis van 11 à 12 uur dus een diacure leek me wel handig. Uiteindelijk bleken we maar 9 ½ uur nodig te hebben voor de trip. En dat ondanks de wachttijd van ¾ uur bij de grens. De douanebeambte feliciteerde me met mijn verjaardag en wilde graag weten of ik al een cadeau en taart gehad had. Toen ik ontkennend antwoordde verzekerde ze me dat dat vast nog wel zo komen.

De eerste stop in Zuid-Afrika was bij een grote supermarkt. Voor ons was dit een cultuurshock. Na drie weken met primitieve winkels waar ze alleen de primaire levensbehoeften hadden, waren we hier in een winkel waar je kon kiezen!! Ook de wegen in Zuid-Afrika hadden fatsoenlijk asfalt zonder gaten en langs de weg stonden bijna geen bouwvallige hutjes. Ook pretoria was een hele overgang na wat we in Maputo gezien hadden. Het hotel was prima in orde want we hadden een eigen warme douche en een eigen toilet. Na van al deze faciliteiten vetrokken we naar Hatfield Square. Daar was het uitgaanscentrum van de, blanke, studenten van de universiteit van Pretoria. In een prima restaurant hebben we hier heerlik gegeten. Tussen de gangen werden er nog wat cadeautjes uitgedeeld aan Ben, Laban en Justin. Het belangrijkste was natuurlijk de envelop met fooi maar daarnaast kregen ze ook nog een kaart en een ludiek geschenk. Voor Laban (de chauffeur) hadden we een plastic raceauto, voor Justin (de kok) een plastic keukensetje en voor Ben hadden we een plastic survivalmes met landkaart. Ze waren er erg blij mee. Voor mij hadden ze tenslotte nog een leuke kaart.

Na het eten zijn we nog even de kroeg ingedoken en om 00.00 uur hebben Petra en ik een taxi genomen naar het hotel.

17 / 18 augustus 2002                       Pretoria – Blerick

Na een waardeloos ontbijt in het hotel vertrokken we voor een verkenning van Pretoria. Ons eerste bezoek was aan het informatiebureau. Daar leerde een aardig meneer ons hoe je in Zuid-Afrika een hand dient te geven en verder deed hij ons wat tips aan de hand voor een leuk dagje Pretoria. Nu moet ik zeggen dat een bezoek aan de dierentuin niet het eerste was wat op ons verlanglijstje stond. We hebben dus ook maar wat rondgezworven in het centrum.

We hebben het Krugerhuis bezocht. Dit is het oude woonhuis van één van de grote voormannen van de Boeren tijdens de Boerenoorlog tegen de Engelsen. Hier waren wat authentiek ingerichte kamers en een tentoonstelling over de vrijwillige ballingschap van Paul Kruger.

Na een lunch in een cafeetje hebben we nog wat rondgekeken voor wat leuk houtsnijwerk. In tegenstelling tot wat Ben ons verteld had, was het nergens te vinden. Uiteindelijk zijn we dan ook maar onverrichter zake terug gegaan naar het hotel. Daar zaten al meermensen te wachten.

Om vijf uur vertrokken we met de bus naar Johannesburg. Als een beginneling raakte Ben echter de weg kwijt en daardoor waren we ruim een half uur te laat op het vliegveld. Toen kort na onze aankomst bleek dat onze vlucht al begonnen was met boarden, sloeg langzaam enige paniek toe. Gelukkig waren ze zo vriendelijk om ons voor te laten gaan. De wachtenden voor de vlucht van 22.00 uur waren niet erg blij maar daar hadden wij geen probleem mee. Toen we uiteindelijk ingecheckt waren (zonder stoelnummers!) moesten we nog door de bagagecontrole en de douane. Toen dit gedaan was, wilden we nog snel wat souvenirs kopen om de laatste randen op te maken. Dit is slechts voor een deel gelukt. Toen we in de tweede winkel stonden, werden we al opgeroepen om ons te melden; de gate zou binnen 1 minuut sluiten. Op het laatste moment werden onze tassen nog een keer gecontroleerd en werden we met vertraging met de bus naar het vliegveld gebracht. Daar volgde een grote ruilhandel om de stellen toch naast elkaar te krijgen. Dit is wonderwel gelukt. Meteen nadat we zaten zijn we vertrokken. De vlucht was slechts 10 ½ uur. Aangezien we meteen na het opstijgen ons diner kregen voorgezet en we daarna nog wat film gekeken hebben, konden we al snel proberen wat te slapen. Petra had daar deze keer wat moeite mee terwijl ik toch zeker een uur of zes geslapen heb (zonder kramp!).

In alle vroegte werd vervolgens het ontbijt opgediend en daarna werd de landing ingezet op London Heathrow. Daar hadden we precies genoeg tijd om even een nieuwe onderwatercamera te kopen en het toilet te bezoeken. Daarna mochten we meteen instappen voor de vlucht naar Amsterdam. Dit reisjes van 40 minuten was voorbij voordat we er erg in hadden en ook het ophalen van de bagage ging vrij snel. In de aankomsthal werden we opgewacht door Herman en Angelien. We zijn meteen vertrokken en hebben daarna bij Motel Breukelen op het terras wat gedronken. Daarna zijn we doorgereden naar Blerick. Om 13.00 uur kwam er toen een einde aan deze geweldige vakantie. Wat nog rest zijn de herinneringen, de film en foto’s en de souvenirs.