Home
Negombo
Habarane
Kandy
Nuwara Eliya
Bandarawela
Yala
Unawatuna
Colombo
Dino in Sri Lanka
Home Tim en Petra

Unawatuna

 

Woensdag 3 januari 2007

Tegen half negen vertrokken we uit Yala Village. In ruim vier uur zijn we toen naar Galle gereden. Deze vestingstad van Nederlandse oorsprong is nog voor een groot deel in oude stijl gehandhaafd. We hebben eerst een bezoek gebracht aan de Nederlands Hervormde Kerk. Daar kamen we de grafsteen van ene mevrouw Heynen tegen. We wisten niet dat er ook al vroege familie in Sri Lanka woonde. De arme tak?

Na het gastenboek getekend te hebben, zijn we het fort een beetje gaan verkennen. We hebben een museum / prullariawinkel bezocht en we hebben een stuk over de vestingwallen gewandeld. Uiteindelijk kwamen we uit bij een restaurant waar we lekker gegeten hebben. Daarna was het weer tijd voor extra excursie: een bootsafari door de mangrove. Per motorbootje zijn we een uurtje heen en terug gevaren naar een eilandje waar een jongetje ons liet zien hoe je kaneelstokjes maakt, hoe je kokosvezels tot een touw verwerkt en hoe je van palmbladeren dakpannen maakt. Onderweg zagen we nog wel wat watervogels en watervaranen. Het was wel een mooie tocht maar voor het geld dat we ervoor moesten betalen, hadden we toch iets meer verwacht. We hebben nog steeds het idee dat we door onze safariregelaar (i.s.m. onze chauffeur) zijn opgelicht.

Na al dit spektakel waren we uiteindelijk om half zes in het hotel. Onderweg kwamen de door een gebied waar de gevolgen van de tsunami van 26 december 2004 nog erg goed te zien waren. Hier was nog bijna niets herbouwd en mensen woonden nog in tentjes met het logo van de UNHCR.

Ons hotel in Unawatuna lag pal aan het strand. Bij aankomst bleek dat we niet alleen logies en ontbijt hadden maar zelf halfpension. Daar hebben we de eerste avond wel gebruik van gemaakt maar het internationale buffet viel ons zo tegen dat we de overige avonden maar gewoon in leuke visrestaurantjes aan het strand gegeten hebben.

Donderdag 4 januari 2007

Na het ontbijt werd er een mannetje van het Submarine Divingcenter gebeld om ons e.e.a. te komen vertellen over de mogelijkheden om te duiken en te snorkelen. Aanvankelijk werden we afgescheept met een hulpje maar toen deze er al bij de derde vraag niet meer uitkwam, belde hij snel zijn baas. Die kwam vervolgens binnen tien minuten en toen was alles snel geregeld. Om half tien meldde Tim zich met Rick en Eveline bij het duikcentrum. Petra amuseerde zich bij het zwembad.

Bij het duikcentrum werden eerst de duikuitrustingen voor Rick en Eveline klaar gemaakt en toen zij eenmaal met een bootje op weg waren naar hun duikstek, werd Tim onder handen genomen. Na het aanmeten van de juiste spullen werd er in het ondiepe wat geoefend met ademhalen, bril klaren en het terugzoeken van de ademautomaat. Het uurtje oefenen in het zwembad in Oss had wel geholpen want al snel was de instructeur tevreden en kon er een half uurtje in dieper water worden rondgezwommen. Toen ook dit voldoende werd beheerst, werd de duikfles bijgetankt en na een kwartiertje wachten op een boot mocht ook Tim het water op.

   

Enkele honderden meters uit de kust werd er bij een grote rots een half uur onder water gezwommen. Er waren veel vissen te zien dus de tijd was zo om. Rond half één waren we uiteindelijk weer terug  bij het duikcentrum. Van daaruit werden we met de boot teruggebracht naar het hotel. Daar was de rest al klaar om te gaan lunchen.

Na de lunch werd weer koers gezet naar het duikcentrum. Rick en Eveline gingen voor hun tweede duik en de rest ging snorkelen. Vanaf dezelfde plaats waar Tim ’s morgens zijn eerste duik gedaan had, werd nu een uur rondgesnorkeld op zoek naar mooie vissen. Helaas werd Petra na een half uurtje zeeziek en moest ze zich naar de vast wal laten brengen. Toen de rest zich later bij haar voegde, lag ze op een ligbed onder een palmboom bij te komen.

’s Avonds hebben we op het strand heerlijk vis en garnalen zitten eten.

Vrijdag 5 januari 2007

Tim wilde vandaag graag nog een keer onderwater zwemmen, maar dan wel op een andere plaats dan de vorige keer. Na een korte bedenktijd vond de duikmaster het goed dat hij met Rick en Eveline bij het Napoleonrif zou duiken. Ook deze keer was de duik weer erg mooi. Hoewel Tim nog veel moet leren, is hij de anderen niet al te veel tot last geweest. De Australiër die ons vergezelde was aangenaam verrast dat hij toch een uur onderwater had kunnen zijn in de aanwezigheid van een beginner. Het geheim? De fles van Tim was bij vertrek aanzienlijk voller dan die van de rest!!

Na het duiken werd eerst het zwembad van het hotel opgezocht. Daar was de rest intussen ook al neergestreken na een avontuurlijke zoektocht naar de beachjungle. Na de lunch, die erg lang duurde omdat het eten eindeloos lang op zich liet wachten, zijn we op de punt van de baai van Unawatuna nog wat gaan snorkelen. Het kostte wel wat moeite om via de rotsen in en uit het water te komen maar wat we onderwater zagen was ongeveer hetzelfde als op donderdag tijdens de betaalde trip!! Nu kwamen we zelfs de twee huisschildpadden van het dorp tegen.

   

’s Avonds hebben we voor de tweede keer bij de lokale Italiaan alle garnalen opgemaakt. Voor het eerst deze vakantie kwam het bier weer eens onder een andere naam op de rekening. Deze keer geen ‘Big Pepsi’ zoals in India maar bij gebrek aan vergunning heette het in Unawatuna ‘Passion Juice’.

Click for Galle, Sri Lanka Forecast