Zaterdag 31 december 2005

Vandaag werd onze vrije dag opgeofferd aan een excursie naar Baalbek. Nu was het rondkijken in Baalbek niet eens zo heel erg lang; ongeveer 2½ uur. Het op en neer rijden en de bijbehorende grensformaliteiten zorgden er echter voor dat het een echte dagexcursie werd.

We vertrokken om acht uur vanuit Damascus met een nieuwe gids naar Libanon. Het stempelen van de paspoorten en het invullen van allerlei formulieren duurde lang en uiteindelijk kwamen we, na een mooie rit door de Bekaa-vallei, om 11 uur in Baalbek aan.

In Baalbek, de Heliopolis of de stad van de zon, is al ruim drieduizend jaar een tempelcomplex aanwezig. Oorspronkelijk gebouwd door de Phoeniciërs maar later uitgebreid door de Romeinen. Deze laatsten zijn ook verantwoordelijk voor de meeste bouwwerken die nu nog te bewonderen zijn. Aan de ruïnes te zien moet het een enorm groot complex geweest zijn. Van de Tempel van Jupiter staan alleen nog zes pilaren rechtop maar deze zijn wel enorm. De Tempel van Bachus is nog grotendeels intact en is daarmee groter dan het Parthenon in Athene!!

Onder leiding van een enthousiaste plaatselijke gids heeft het grootste deel van de groep door het complex gedwaald. Zoals gewoonlijk dwaalden wij weer vrij snel af…. Tot kwart voor twee hebben we rondgedoold tussen de oude stenen en er zijn weer tientallen foto’s gemaakt. Ook de filmcamera heeft overuren gemaakt. Vlak voor de terugreis hebben bij een restaurantje buiten de poorten van Baalbek nog een hapje gegeten en daarna zijn we teruggegaan naar Damascus. Steven bleef in Baalbek echter. Hij ging via Beiroet terug naar huis.

Bij de grens hadden we weer veel tijd nodig om papieren in te vullen en stempels te krijgen. In het niemandsland tussen Libanon en Syrië hebben we bij een taxfree-shop nog wat boodschappen gedaan en toen we eenmaal in Syrië waren, konden we in één ruk door naar Damascus. Daar hebben we eerst nog vanaf het uitzichtspunt uitgekeken over de stad. Volgens de overlevering heeft de profeet Mohammed hier ook over de stad uitgekeken en toen afgezien van het afdalen naar de stad. Hij mocht het paradijs namelijk maar één maal betreden…….! Paradijs willen we het niet bepaald noemen maar Damascus was een leuke stad en het uitzicht over de vele lichtjes was erg mooi.