15 augustus 2004       Ciudad Bolivar – Salto Angel

Vandaag werd de groep gesplitst; Kitty en Frans gingen met Lia naar de Gran Sabana en de rest van de groep ging naar Canaima en Kavac. Om 8 uur vlogen we van Cuidad Bolivar naar Canaima. Het was wel weer eens leuk om in een klein, 2-motorig vliegtuigje te zitten. Tim moest vanwege de gewichtsverdeling voorin naast de piloot en heeft dus het grootste deel van de reis naar de verschillende metertjes zitten te kijken.

In Canaima werden we opgewacht door een Pémon-indiaan (met de typisch Pémonse naam Vladimir) die ons 2 dagen zou rondleiden. Per houten boot ging het tegen de stroomversnellingen in naar de Angel Falls. Rond lunchtijd werd er aangelegd voor een uurtje zwemmen en daarna ging het weer verder. De houten bankjes zonder rugleuning waren na ruim 4 uur varen toch wel wat vervelend. Al helemaal toen we een stortbui van een uur over ons heen kregen. De poncho´s deden hun werk echter uitstekend. Tussendoor mochten we nog af en toe uitstappen om een stukje te voet af te leggen. Dit was een komisch gezicht: 12 toeristen met een zwemvest en poncho aan, wandelend door het tropisch regenwoud.

De boottocht ging tussen de tafelbergen (Tepuis) door en eindigde uiteindelijk bij een kamp aan de voet van de Angel Falls. In het kamp met zicht op de hoogste waterval ter wereld hebben we de nacht doorgebracht te midden van zo´n 40 andere toeristen. De hangmatten hingen zo dicht bij elkaar dat als aan de ene kant van de zaal zich iemand omdraaide, de rest vanzelf meebewoog. We waren al blij dat we hangmatten hadden want toen we aankwamen bleek dat er eigenlijk geen plaats meer was. Toen daarnaast bleek dat er geen muskietennetten waren, hebben we daar toch even een probleem van gemaakt. Het resultaat was dat er bij een naburig kamp toch nog wat muskietennetten geleend zijn.

’s Avonds was er weer eens kip. Deze werd in de rivier schoongemaakt en aan houten spiesen bij een houtvuur geroosterd. Het smaakte uitstekend.

Aangezien het erg druk was in het kamp, was er ’s avonds geen plaats meer aan de tafels. We hebben buiten dan ook maar een kampvuurtje gemaakt zodat het toch nog gezellig werd. Het vuur was een volledig Nederlandse aangelegenheid; de Italianen en Amerikanen kwamen er wel bij zitten maar bemoeiden zich niet met ons noch met ons vuurtje

16 augustus 2004       Salto Angel - Canaima

Hiep hiep hoera: Tim is 31 jaar. Als cadeau wordt hij om half zes gewekt door luidruchtige Italianen. Hij is daardoor wel de enige die de Angels Falls in het warme licht van de eerste zonnestralen gezien heeft. Na het ontbijt ging het te voet naar de Angels Falls. Dwars door wederom een stuk regenwoud gaat het eerst vlak en vervolgens behoorlijk steil omhoog. De beloning is echter een prachtig uitzicht op de hoogste waterval ter wereld. Vanaf de top tot aan de voet valt het water 972 meter omlaag. Vanaf het eerste en hoogste deel van de waterval zie je het water omlaag vallen en vervolgens in de vorm van een soort nevel op de rotsen vallen. Daarna gaat het water als een stroom het laatste stuk naar beneden. Aangezien de top van de waterval nog in de wolken zat zijn we eerst Aan de voet gaan zwemmen. Toen hij uiteindelijk uit de wolken kwam, werden er mooie plaatjes geschoten.
 

Na de terugtocht naar het kamp moesten we uiteraard nog 4 uur met de boot terug naar Canaima. Naast enkele verplichte wandelingen kregen we natuurlijk ook nog een tropische stortbui op ons dak. Deze duurde wat langer dan de vorige keer en toen we hem eindelijk voorbij waren, moesten we weer de boot uit voor een wandeling. Daarbij werden we natuurlijk weer door de bui ingehaald en kregen we de stortbui, compleet met onweer, nog een keer over ons heen. Gelukkig zat de sfeer er goed in en werd er lekker door de plassen gespetterd.

Na terugkomst in Canaima bleek dat er niet meer voldoende plaats was in het kamp dus werden we in een posada elders in het dorp gedumpt. Voor het avondeten werden we daar weer door een bakbus opgehaald. De nacht werd uiteindelijk doorgebracht in een leuke posada met prima bedden.

 

17 augustus 2004       Canaima - Kavac

Voor het ontbijt werd een bezoek gebracht aan de Sapo falls. Deze excursie stond eigenlijk voor een dag eerder op het programma maar was vanwege het weer en de late terugkomst van Salto Angel maar uitgesteld. De Sapowaterval is speciaal omdat je hier achter de muur van water langs kunt lopen. Na een wandeling van een kwartier, waarbij we ook nog een echte gifkikker tegenkwamen, mochten we camera’s achterlaten en gingen we achter de waterval. Op een gegeven moment moesten we ook een klein stukje door de waterstraal heenlopen. Na deze excursie hoefden we ons niet meer te douchen ,-)

Nadat we terug waren bij het beginpunt hebben we waterval nog even van boven bekeken. Van daaruit had je ook een mooi uitzicht over het aparte landschap van de Gran Sabana. Stephen Spielberg had hier graag opnamen willen maken voor ‘Jurassic Parc’.
Na het ontbijt hebben we nog wat souvenirs gekocht en daarna werden we naar het vliegveld gebracht en vlogen we per Czesna naar Kavac.Onderweg vlogen we ook nog even enkele keren langs de Angel Falls. Uiteindelijk landden we in de middle of nowhere op een gravelbaan bij een paar hutjes. In deze hutjes hebben we uiteindelijk de nacht doorgebracht.

Kavac ligt aan de voet van de Auyán Tepui, de grote tafelberg waar ook de Angel Falls vanaf vallen. Al meteen na aankomst werden we aangevallen door de kleine steekvliegjes (poeri-poerie’s) waartegen we helaas geen bescherming hadden (behalve lange pijpen en lange
mouwen). Na aankomst hebben we eerst een uurtje in het water gespeeld en geprobeerd, als echte Hollanders, om een dam te bouwen in de rivier. Het echt indammen is niet gelukt maar we hebben wel een mooi zwembadje gecreëerd.
Na de lunch hebben we een wandeling gemaakt naar een indianendorpje (Santa Martha) in de omgeving. Onderweg moesten we nog een rivier overzwemmen en kregen we natuurlijk nog een tropisch buitje over ons heen. In het dorp hebben we bij een familie geschuild en bananen gegeten. Ook hebben we gekeken hoe het speciale casavebrood wordt gebakken.

18 augustus 2004       Kavac – Ciudad Bolivar

Na een laat ontbijt (half 8) gingen we naar een canyon om lekker te zwemmen. Na een stukje zwemmen door een nauwe kloof kwamen we in een kom met een leuke waterval. Daar hebben we ons enige tijd vermaakt en daarna gingen we terug naar Kavac.

Daar werden we om half twaalf opgehaald voor de terugvlucht naar Ciudad Bolivar. Daar kwamen we na ruim een uur aan en toen was het tijd voor een hapje eten bij Mc D.
Toen waren we weer terug in de vervelende posada met zwembad e.d. en moesten we dus weer zonnen en zwemmen. Tot een uur of zeven hebben we in het zwembad gelegen (toen was het ook al lang donker) en na het avondeten is er nog wat gepoold.