21 augustus 2004       Rancho San Andres

Tijd voor een vrije dag op de ranch. Aangezien we pas om 15.00 uur gingen paardrijden, hebben we de ochtend besteed aan uitslapen, zwemmen en het bekijken van de verschillende dieren die ze op de ranch hebben. Naast de paarden kwamen we apen, anaconda’s, toekans, schildpadden, kaaimannen, papagaaien en capibara’s tegen. Gelukkig zaten de meeste in kooien.

Na de lunch werden de paarden gezadeld en gingen we op pad. Niet alle paarden hadden er evenveel zin in. Het hobbelpaard van Tim was slechts af en toe tot wat meer activiteit te bewegen en dat was slechts onder dwang……

Halverwege de rit demonstreerden de cowboys wat van hun kunsten. Met lasso’s werden koeien gevangen en ook lieten ze zien hoe ze de paarden opdreven. Dit ging er niet bepaald zachtzinnig aan toe. Enkele paarden raakten verstrikt in het prikkeldraad en konden slechts met bloedende wonden weer terug de wei in. Het paard van Tim had intussen door dat de terugreis aanstaande was en was bijna niet meer te houden. Waar hij eerst niet vooruit te branden was, ging hij er nu in volle draf vandoor. Tim kreeg hem nog net voor het prikkeldraad tot stilstand. Ook de rest van de terugtocht was het beestje moeilijk te temmen. Hoe gaaf het ook was om in volle vaart over de vlakte te racen, echt verantwoord was het niet dus toen het pad slechter werd, werd de snelheid beperkt. De begeleiders die de zaak in de gaten moesten houden waren overigens in geen velden of wegen meer te bekennen.

Terug bij de ranch ging het mis. Terwijl Carolina en Tim net terug waren, hoorden ze achter zich een geschreeuw. Maurice had blijkbaar een boom geraakt en was achterover van zijn paard gevallen. Helaas was zijn linkervoet in de stijgbeugel blijven steken en was het paard op hol geslagen. Maurice werd zo’n honderd meter achter het paard aangesleept voordat de voet loskwam. Met schaafwonden op gezicht, armen en rug kwam hij er eigenlijk nog heel goed vanaf. Met water en alcohol werden de wonden eerst schoongemaakt en daarna vertrok Lia voor de tweede dag op rij met een groepslid naar het ziekenhuis.

De rest van de middag werd er nog wat gezwommen en gedronken. Ook was er een groepje Nederlandse vakantiegangers van Isla Margarita gearriveerd die vol trots vertelden dat ze een driedaagse rondreis door Venezuela maakten. Toen wij daarop antwoorden dat we met een 27-daagse lichte expeditie door Venezuela bezig waren, was het gesprek snel afgelopen.
´s Avonds hebben we nog wat getafeltennist en gepoold en daarna konden we weer lekker slapen; het was eindelijk eens niet zo benauwd.